KIZILAGIL  KÖYUM

Sayğım sonsuz Kızılağıllı halkıma

Hayran oldum asmalarında salkıma

Her anımda düşer hep aklıma

Benide  bağrına bas Kızılağıl köyüm

Kayaltıyla Köşektaşın arası

Gelince ortaya kapanır gönül yarası

İçinden geliyor insanın kucaklayıp sarası

Beni bağrına bas Kızılağıl köyüm

Ulaşım imkanı kolay sonsuzmu sonsuz

Yolunuz birgün düşerse ansız

İmkansız yapamıyorum ben onsuz

Senide bağrına basar kızılağıl köyüm

Hatıra aldım toprağından taşından

Ona veda ediyorum ta gediğin başından

Islandı mendilim gözüm yaşından

Bağrına bas beni bırakma köyüm

Bana gelsin sızında, ağrında

Sevgin eksilmez durur bağrımda

Ben gelmezmiyim sen çağarında

Bağrına bas beni has köyüm

Senden nefes alırım senden solurum

Sana varınca huzur bulurum

Taşına toprağına kurban olurum

Bağrına bas beni Kızılağıl köyüm

Dağın altından elmayı koparsan daldan

Şeker gibi tadı var sanki baldan

Yüzüme sürdüğüm toprağın kırmızı aldan

Hasretim sana canım kızılağıl köyüm

Sabah erkenden malı sığıra salınca

Cıvıkdan , Elvandan sıcak ekmeği alınca

Tereyağı ile balı sürünce

Senin gibi tatlı olur Kızılağıl köyüm

Koynunda büyüttün beni yidim nimetini

Yükle sırtıma çekeyim her zahmetini

Bilen bilir ancak senin kıymetini

Beni bağrına bas kızılağıl köyüm

Senden ayrı yaşamak insana kor

Bu ayrılığı neye yorarsan yor

Ben istemem ya muhanet çok zor

Bağışla beni kızılağıl köyüm

Dilimden düşmez Kızılağıl lisanı

Mardılamak yiyeceksen bekle Mayıs Nisanı

Sana varırken bir heycan sarar insanı

Kucakla beni Kızılağıl köyüm

Kayaltından poyraz esse yüzüme

Unutamam bağlıyım elbet özüme

Yalan dünyada Cennet köyüm gözüüme

Dışmama beni kızılağıl köyüm

Kırkdokuz yaşındayım senden görmedim cefa

Doktor bile veremez senin gibi şifa

Övsem seni hakkın var bin defa

Benide bağrına bas kızılağıl köyüm

Kış gelsede köyüm beyazlara bürünse

Razıyım cezaya bu şiirim cürümse

Yufka ekmekle kavurma dürümse

Yimemde yanında yatarım köyüm

Varıpda açsam boyraz peceyi

Unutamam öyle serin geceyi

Her satırlara yazarım kızılağıllı heceyi

Unutamam seni kızılağıl köyüm.

Eksikleri yok değil birileri düzeldir

Kayaltın,Köşektaş,Topaklı da güzeldir

Ama Kızılağıl daha özeldir.

Benim şirin köyüm Kızılağıl

Şu gurbet eller beni sıkıyor

Geçim derdi hep üstün çıkıyor

Senden ayrı yaşamak beni yıkıyor

Bırakma beni kızılağıl köyüm

Sımsıcak insanları cana çok yakın

Tek tek ayrıldık döneriz akın akın

Ömer unuttu diye düşünme sakın

Nasıl özlemeyim seni kızılağıl köyüm.

Hacıbektaş ilçem Nevşehir ilim

Adını anmayınca şişiyor dilim

İşsizlikten yana kırıktır belim

Gönülden bağlıyım kızılağıl köyüm

Sen tırnaksın ben etim

Ayrılınca  senden oluyorum yetim

Bak sararıyor benzim betim

İstemem ayrılmayı kızılağıl köyüm

Kızılağılım   han ben hancı

Ayrılık saatinde tutar bir sancı

Seyerdersem manzaranı  alırım hıncı                      

Uzak durma bana  kızılağılköyüm             

Devam edecek

   Ömer Kurtar