|
ANNE
Sevgi pınarısın soğulmadan
çağladın
Ayağımız taşda değse ağladın
Yok demedin her imkanı sağladın
Bende kıymetini bilmedim anne
Uyumadın geceleri söyledin ninni
Zor şartlar altında büyüttün
beni
Elimden gelirse unutmam seni
El kızı kıymetini bilmiyor anne
Döşünden emzirdin haram sunmadın
Çok geceler gözlerini yummadın
Sonuyun böyle olacağını ummadın
Bende kıymetini bilmedim anne
Her zorluğa göğüs gerdin
Ben yoluna ölürüm derdin
Elinde olmasada verdin
Elkızı kıymetini bilmedi anne
Babamla benim aramda kaldın
Benim suçumu hep üstüne aldın
Zaman oldu babamdan harçlığımı
çaldın
Bende kıymetini bilmedim anne
Sütüm dokunur diye her suyu
içmedin
Ben senden geçtim ama sen
geçmedin
Erinden evladı tövbe seçmedin
El kızı kıymetini bilmiyor anne
Kederi gizler tebessümün yüzünde
Atamaz evadları durur özünde
Büyüdüm amma çocuğum hala
gözünde
Bende kıymetini bilmedim anne
Kem gözlerden korudun değmedi
nazar
Ne ah ettin nede intizar
Bu yaşıma kadar duymadım azar
Elkızı kıymetini bilmedi anne
Yorulunca oturup da yatmadın
Bir kez olsun kaşlarını çatmadın
Kızsan dahi sille tokat atmadın
Bende kıymetini bilmedim anne
Didindin çalıştın kaçmadın işten
Yemedin içmedin artırdın dişten
Zaman geldi dayakda yedin de
eşden
Bobamda kıymetini bilmedi anne
Ne meşagatla beni büyüttün
İki taşın arasında ömrünü
öğüttün
Benim yanımda solmaz söğüttün
Elin kızı seni kuruttu anne
Şifa var ellerinde sızım geçer
sürünce
Neşe huzur gelier beni görünce
Sevgin hiç eksilmedi ömrünce
Bende kıymetini bilmedim anne
Canından tat kattı verdi aşını
Kaldı arada sokacak yer yok
başını
Ah etmedi bağrına bastı sabır
taşını
El kızı kıymet bilmiyor anne
bılmiyor anne
Ne azğın yüz gösterdin ne surat
astın
Eksilmezki sevgi dolu tastın
Gelinim kızım diyerek bağrına
bastın
El kızı kıymetini bilmedi anne
Ömer Kurtar 13/04/2005
|